Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ədəbsiz — sif. 1. Ədəb və tərbiyədən məhrum, yaxşı tərbiyə görməmiş, cəmiyyətdə özünü apara bilməyən. Ədəbsiz adam. Ədəbsiz oğlan. – Ey üzü qarə, füzul, ədəbsiz; Heç bilmədiniz nədir ədəbsiz! X.. // Zərf mənasında. Ədəbsiz danışmaq. // İs. mənasında. Arvad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səbəbsiz — sif. və zərf Heç bir səbəb olmadan, heç bir əsas olmadan, nahaq yerə. Səbəbsiz işdən qalmaq. Səbəbsiz gülmək. – Biri səbəbsiz ağlar; Biri bərk yıxılanda; Üzə vurmaz, ağartmaz! R. R.. <Sultan:> Axı mən səbəbsiz hücum eləmirəm, oğul! İ.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məzhəbsiz — sif. 1. Dinsiz, dinə inanmayan, laməzhəb. 2. Söyüş kimi işlədilir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
harfa-harfa — (Ağcabədi) ədəbsizədəbsiz. – Sən harfa harfa danışırsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
latayır-latayır — (Bakı, Göyçay, Salyan, Ucar) ədəbsiz ədəbsiz. – Sən latayırlatayır danışırsan (Göyçay) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biədəblik — is. Ədəbsizlik, tərbiyəsizlik, yaramazlıq; ədəbsiz, nalayiq, qaba hərəkət, söz. Biədəblik etmək – ədəbsiz (nalayiq) hərəkət etmək, ya söz söyləmək. Bir biədəblik eyləmədik biz ki vaizə; Bizdən nə sadir oldu ki, dəydi damağına? S. Ə. Ş.. Elə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yava — sif. 1. Pis, xarab, ədəbsiz, həyasız. Yava danışmaq (söyləmək) – pis pis danışmaq, ədəbsiz danışmaq, söyüş söymək. <Hacı Kərim:> Bu nə qələt edir, nə yava danışır. Səni kim bu məclisə çağırdı? M. F. A.. <Allahqulu:> Nə yava… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
danqı — (Zəngilan) 1. boşboğaz, çox danışan 2. boş boşuna, səbəbsiz hürən. – Bı nə danqı itdi, ə:! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
harfa — (Ağcabədi, Salyan, Bərdə, Cəbrayıl) ədəbsiz. – Harfa adam söyüş sö:ər (Bərdə); – Arvat, harfa danışma, qonax var (Ağcabədi) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıldıxsız — (Borçalı, Qazax, Şəmkir, Tovuz) dinsiz, məzhəbsiz. – Ayə, sən lap qıldıxsızsanmış! (Qazax); – Ay qıldıxsız, niyə xavar vermədin ki, mə:llimnən mən də görüşeydim (Borçalı); – Ayə, a qıldıxsız, sən nağayrıfsan (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
